هر ساله در طول دهه فجر مراسم و یادبودهای زیادی توسط طرفداران نظام جمهوری اسلامی ایران انجام میگیرد. همچنین در سازمان‌ها، ادارات دولتی اقدام به برگزاری سمینارها و همایش‌ها می‌شود. صدا و سیمای ایران نیز غالباً به پخش نماهنگ‌ها و تصاویر مربوط به روزهای مبارزات و تظاهرات می‌پردازد.
همچنین جشنواره فجر که بزرگترین جشنواره دولتی فیلم، تئاتر و موسیقی ایران است معمولاً در طول دهه فجر برگزار می‌شود.
در روز ۱۲ بهمن زنگ مدارس به مناسبت سالگرد ورود هواپیمای امام خمینی به ایران، در ساعت ۹ و ۳۳ دقیقه نواخته می‌شود. در روز ۲۲ بهمن، آخرین روز از دهه فجر نیز که به عنوان تعطیل رسمی در تقویم رسمی ایران ثبت شده‌است، راهپیمایی در شهرهای مختلف ایران برگزار می‌شود.
در این روز به ترتیب زندان اوین، ساواک، سلطنت آباد، مجلسین سنا و شورای ملی، شهربانی، ژاندارمری و ساختمان زندان کمیته مشترک به تصرف مردم در آمد.[۹] در تسخیر شهربانی سپهبد رحیمی فرماندار نظامی تهران به دست انقلابیون مسلح افتاد. پادگان باغشاه و دانشکده افسری، دبیرستان نظام، زندان جمشیدیه، پادگان عشرت آباد و پادگان عباس آباد یکی پس از دیگری تسلیم شدند و آخرین مرکزی که به تصرف درآمد رادیو و تلویزیون بود
روز بیست و یکم بهمن ماه روز نبرد مسلحانه همه جانبه مردم و نیروهای دولتی بود. درگیری خونین مردم و لشکر گارد در این روز به اوج خود رسید؛ و جنگ تانک‌ها با مردم مسلح باعث کشته و زخمی شدن صدها نفر شد. امام خمینی تهدید کرد در صورت عدم جلوگیری از کشتار لشکر گارد حکم جهاد خواهد داد.[۷] در اینروز چندین کلانتری توسط گروههای مسلح مردمی تسخیر شدند که در نتیجه آن مقادیر زیادی اسلحه به دست مردم افتاد. در همین روز فرمانداری نظامی تهران اعلامیه شماره ۴۰ را انتشار داد؛ بموجب این اعلامیه رفت‌وآمد مردم از ساعت ۱۶:۳۰ تا ۵ بامداد ممنوع اعلام شد. در پی اعلامیه مزبور اعلامیه دیگری صادر و منع عبور و مرور تا ساعت ۱۲ بامداد تمدید شد. مردم عملاً مقررات حکومت نظامی را باطل ساختند و تا صبح در خیابان‌ها با ایجاد حریق و راه بندان‌های متعدد مانع حرکت قوای نظامی می‌شد
در روز ۲۰ بهمن ماه که مصادف با روز جمعه بود، مردم در دانشگاه تهران اجتماع کرده بودند تا سخنرانی رییس دولت موقت را استماع نمایند. در همین هنگام در غرب تهران درگیری شدیدی صورت گرفت؛ عده زیادی از افراد گارد شاهنشاهی به پادگان همافران نیروی هوایی حمله بردند و به محض آغاز درگیری آنان عده زیادی از جوانان وابسته به جناح‌های مختلف به نفع همافران وارد صحنه درگیری شدند. این درگیری خونین ده‌ها نفر کشته و مجروح بر جای گذاشت ولی در نهایت همافران توانستند حلقه محاصره نیروهای گارد را بشکنند.
امام خمینی در سخنان خود گفت: کار عاقلانه و مفید به حال کشور این است که بختیار و ارتش در مقابل انقلاب ۱۳۵۷، عکس‌العملی مثبت داشته باشند.
در پاسخ به پیام‌های تشکر از سوی مردم و یا شخصیت‌ها و گروههای مختلف به مناسبت ورود امام خمینی به کشور، از سوی او پیام تشکری خطاب به عموم انتشار یافت.
بازرگان موقتاً از رهبری نهضت آزادی کناره‌گیری نمود و به مدرسه علوی نقل مکان کرد.
تذکر: در حکم نخست وزیری امام خمینی از وی خواسته شده بود تا بدون واسبتگی حزبی و گروهی به پست نخست وزیری اشتغال یابد.
دکتر سعید، رییس مجلس شورا، در جلسه امروز مجلس اظهار داشت: بازگشت امام خمینی، مرجع عالیقدر تشیع را به خاک وطن از طرف خود و عموم نمایندگان خوش‌آمد می‌گویم.
دلوایح محاکمه وزرای سابق و انحلال ساواک، در جلسه مجلس شورا به تصویب رسید.
در مراسم فارغ التحصیلی دانشجویان دانشکده افسری، افسران جوان از سوگند وفاداری به شاه معاف شدند.
فلسفی پس از هشت سال ممنوعیت از سخنرانی، در حضور امام خمینی و مردم دیدار کننده با او، سخنرانی کرد.
سردار قاسم سلیمانی می گوید یکی از اشرار بزرگ سیستان و بلوچستان رو که سالها به دنبال او بودیم و هم در مسئله قاچاق مواد مخدر خیلی فعالیت می کرد و هم از تعداد زیادی از بچه های ما شهید گرفته بود رو با روشهای پیچیده اطلاعاتی برای مذاکره دعوت کردیم به منطقه ی خاصی و پس از ورود آنها به آنجا او را دستگیر کردیم و به زندان انداختیم... خیلی خوشحال بودیم...
او کسی بود که حکمش مثلا پنجاه بار اعدام بود...
در جلسه ای که خدمت مقام معظم رهبری رسیده بودیم این مسئله رو مطرح کردم و خبر دستگیری و شرح ما وقع را به ایشان گفتم و منتظر عکس العمل مثبت و خوشحالی ایشان بودم...
رهبری بلافاصله فرمودند: همین الآن زنگ بزن آزادش کنند!!!
من بدون چون و چرا زنگ زدم و بلافاصله با تعجب بسیار زیاد پرسیدم که آقا چرا؟ من اصلا متوجه نمی شم که چرا باید این کار رو می کردم؟ چرا دستور دادید آزادش کنیم؟
رهبری گفتند: مگر نمی گویی دعوتش کردیم؟
بعد از این جمله من خشکم زد و البته ایشان فرمودند: حتما دستگیرش کنید و ما هم در یک عملیات سخت دیگر دستگیرش کردیم...<
واژه مدینه النبی(ص) یا مدینه الرسول(ص) یادآور بزرگترین رویدادهای تاریخ اسلام بوده و همواره عظمت و قداست آن شهر همانند مکه مکرمه از جایگاه ویژه‌ای در نزد مسلمانان جهان برخوردار بوده است. تمامی زائران بیت‌الله الحرام از تمامی فرق و مذاهب اسلامی پس از انجام مناسک و اعمال حج، خود را ملزم به حضور در آن شهر دانسته تا نسبت به رسول الله الاعظم ادا احترام نمایند. آنان که با تاریخ اسلام اشنایی دارند به خوبی می‌دانند که همواره پیامبر عزیز اسلام به این مکان مقدس احترام گذاشته و از آن به نیکی یاد نموده است و در خصوص آن احادیث متعددی از آن حضرت نقل شده است.
در خصوص دلائل به وجود آمدن شهر مدینه از سوی مورخان مطالب متعددی بیان شده است ک حکایت کننده آن است، گروهی از موحدان و یهودیان یمن با اطلاع از ظهور قریب‌الوقوع پیامبر آخر الزمان و هجرت آن به این منطقه از یمن به یثرب مهاجرت کرده‌اند و حضرت علامه طباطبائی در تفسیر گرانقدرشان می‌فرمایند بسیاری از طوایف یهود در کتاب‌های خود وصل و محل آن حضرت را خوانده بودند و وطن اصلی خود را ترک کرده، به حجاز آمده و اطراف آن رحل اقامت زده و در انتظار پیامبر(ص) به سر می‌بردند (علامه طباطبائی 1374: 256) پس از استقرار دو قوم اوس و خزرج در این مکان، آنجا به یثرب نامگذاری شد.
تاکنون نام‌های متعددی برای مدینه به کار گرفته شده است، مدینه طیبه، مدینه منوره و... از جمله این اساس بوده است، اما تغییر نام یثرب به مدینه النبی(ص) یا مدینه الرسول(ص) از مهم‌ترین و پایدارترین اسمائی است که در توصیف این شهر مقدس به کار گرفته شده است و به دلیل ماهیت این نامگذاری و ضمن معرفتی آن، تا سالیان بعد تمامی مسلمانان از آن با نام مدینه‌النبی(ص) یا مدینه الرسول(ص) در محاورات خود یاد می‌کردند به گونه‌ای که در مکاتبات رسمی آن دوران و محاورات مردم نیز از این واژه استفاده شده است.
نکته اساسی آن است اکنون این واژه نامدار و استراتژیک مدینه الرسول(ص) که بیانگر حقائق زیادی است به دلائل متعدد از الفاظ و محاورات مسلمانان جهان، حذف و یا حداقل در کمترین سطح از آن استفاده می‌شود. در مکاتبات و محاورات مردم عمدتاً بر واژه مدینه یا مدینه منوره تاکید می‌شود که در واقع همان معنای شهر را داشته و تنها بیانگر معرفی یک مکان خواهد بود. اما در اینکه چه عواملی اعم از داخلی و یا خارج از جهان اسلام موجب شد تا بتدریج واژه مدینه الرسول(ص) در طول تاریخ از کنار واژه مدینه حذف و یا کمرنگ گردد سخن به میان آورده نمی‌شود که خود مستلزم مقالات جداگانه است. بدیهی است بیان شهر مدینه به تنهائی بیانگر یک حقیقت ماندگار در جهان اسلام نیست و اطلاق آن بر یک محدوده مکانی می‌تواند موجب درک غیرواقع بینانه از بسیاری از حقائق شود.
حقیقت آن است که مدینه، حیات ظاهری خود و اسکان افراد اولیه خود را از پیامبر عظیم الشان اسلام حضرت محمد(ص) دارد، زیرا مبنای حضور اوس خزرج مهاجرت پیامبر(ص) به آن دیار بوده است. همانگونه که اولین بیعت کنندگان شهر مدینه در بیعت عقبه اولی آن را افطار کردند. حقیقت والاتر آن است که به غیر از واقعه عظیم بعثت حضرت رسول الله الاعظم(ص) که در مکه معظمه روی داده است، انتخاب مدینه به عنوان مقصدگاه هجرت پیامبر(ص) خود دلالت بر عظمت این مکان دارد. عموم تعالیم و معارف نبوی در این شهر بزرگ مشکل عملی به خود گرفته است. در مدینه النبی(ص) بود که حضرت محمد(ص) اولین سنگ بنای حکومت خود را بنیان نهاد و در این شهر بود که پیامبر عزیز اسلام(ص) جهاد خود را با دشمنان آغاز کرد.
در مدینه النبی(ص) پیامبر اعظم رسالت خود را جهانی کرده و اسلام را به سران قدرتمند آن روزگار معرفی کرد و در این شهر پیامبر خدا مسجد خود را بر پا کرده و سنت‌های مهمی همچون نماز جمعه،حج، اخذ صدقات، زکوة را به مردم تعلیم داد و در این شهر بود که پیامبر اسلام(ص) اهل بیت گرامش را در امان پر مهر خود تربیت کرد و آنان را بعنوان ودیعه برای امت اسلام به یادگار نهاد، مدینه همانند مکه مبدأ وحی و نزول جبرئیل بر پیامبر امین(ص) بوده است و در نهایت تمدن بزرگ اسلامی در مدینه النبی(ص) بنیان نهاده شد. در کنار تمامی این حقایق، حقیقت دیگری است و آنکه رسول الله الاعظم(ص) در این شهر رحلت کرد و پیکر مطهرشان در این شهر آرمیده و همواره عطری بوی پیامبر تا ابد در این شهر خواهد بود.
اینک جهان غرب و صهیونیست جهانی بر اساس ماهیت خود درصدد هستند تا با استراتژی‌های ددمنشانه خود به انحای مختلف نام مبارک حضرت محمد(ص) رسول الله الاعظم(ص) را از جای‌جای جهان حذف کرده و سعی دارد یاد مبارک ایشان را اذهان به دور دارند و در این راه از هیچ کوشش و پرداخت هزینه‌ای نیز دریغ نمی‌کنند. لذا ضروری است در مقابله با استراتژی جهان غرب، امت اسلام از تمامی فرق و مذاهب اسلامی، از ظرفیت‌های مادی و معنوی خود در جهت احیای نام رسول‌الله الاعظم(ص) استفاده کنند و بی‌تردید به کارگیری لفظ الرسول(ص) یا النبی(ص) پس از مدینه ضمن آنکه راهبردی جدی در مقابل با اهداف غرب بوده، می‌تواند زمینه‌ساز رواج فرهنگ احیای نام «رسول الله الاعظم» در میان امت اسلامی شود، به‌گونه‌ای که تمامی مردان، زنان و حتی کودکان نام مدینه را با لفظ مدینه النبی(ص) به کار گرفته و این موضوع به صورت یک نقطه اشتراک در میان تمامی مسلمانان در اقصی نقاط جهان است، اسلام واقع شود. بی‌شک این اقدام به ظاهر کوچک می‌تواند زمینه سال اقدامات و بنیان‌های فرهنگی عظیمی در جهان اسلام شود، لذا از آنجا که نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به عنوان الگوی تمام عیار جهان اسلام و مسلمانان است، جهت تحقق این موضوع پیشنهادات ذیل ارائه می‌شود:
1. با هدف رواج واژه مدینه الرسول(ص) یا مدینه النبی(ص) ضروری است تا مراجع قانونی همچون شورای عالی انقلاب فرهنگی، طرحی را آماده کرده تا بر اساس آن تمام سازمان‌ها و نهادها همچون سازمان حج و زیارت و صداوسیما از این واژه بهره گیرند.
2. در تابلوهای اعلانات فرودگاه‌های کشور واژه مدینه النبی(ص) برای پرواز حجاج به کار گرفته شود.
3.در یک چارچوب معین، به تمامی خطباء، مداحین، علما و نویسندگان اعلام شود که در هنگام وعظ، خطابه و تالیف کتب و مقالات، حتما از واژگان مدینه الرسول(ص) یا مدینه‌النبی(ص) استفاده و پیشنهاد شود تا سازمان تبلیغات اسلامی، امور مساجد و نهادهای ذیربط عهده‌دار این مسئولیت شوند.
4. لازم است تا از سوی سازمان‌های فعال موضوع به‌کارگیری واژه مدینه ا لرسول(ص) به اطلاع علمای جهان اسلام رسانیده شود تا در سخنرانی‌ها، مکاتبات و خطب نماز جمعه سراسر جهان از واژه مدینه النبی(ص) بهره گیرند.
5.در صورت صلاحدید مقامات ذیربط، این طرح از سوی جمهوری اسلامی ایران به سازمان کنفرانس اسلامی ارسال تا به دولت‌های اسلامی پیشنهاد شود تا این واژه را در کشورهای به کار گیرند.
6. تلاش برای تثبیت کلمه مدینه النبی(ص) در مکاتبات بین‌الملل و بهره‌گیری تمامی سازمان‌های بین الملل همچون سازمان ملل متحد، یونسکو... جهت استفاده از واژه مدینه النبی(ص) در گزارشات مربوط به جهان اسلام.
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
